W 1893 r. działali w Krakowie
na polu ogrodnictwa dwaj wybitni uczeni: Profesor UJ Edward
Janczewski, botanik i zamiłowany ogrodnik, interesujący
się głównie sadownictwem, oraz asystent przy jego katedrze,
Piotr Józef Brzeziński, absolwent Szkoły Ogrodniczej przy
Warszawskim Ogrodzie Pomologicznym i studiów przyrodniczych
w Paryżu. Efektem ich wspólnych starań było założenie na
Prądniku Czerwonym ogrodu warzywno-owocowego na obszarze
1 1/2 morga gruntu wydzielonego z Pola Doświadczalnego
UJ.
|
|
prof.
Glinka Janczewski |
Jesienią
1893 r. Wzorem działającego wcześniej Towarzystwa
Rolniczego Krakowskiego, przy poparciu prof. Józefa
Rostafińskiego
i grona kilkunastu osób utworzono Towarzystwo Ogrodnicze Krakowskie,
którego zasadniczym celem było podniesienie poziomu produkcji ogrodniczej
nie tylko w rejonie Krakowa, lecz również w Zachodniej Małopolsce.
|
|
|
| Zadania |
prof.
Brzeziński |
Warzywnictwo podkrakowskie (w okolicach Łobzowa, Czarnej Wsi i Krowodrzy) miało
już pewne osiągnięcia. Ważnym celem Towarzystwa było przeniesienie uprawy
na inne podkrakowskie okolice. Drugim zadaniem było wprowadzenie do szerokiej
uprawy warzyw nowych i mało znanych oraz przekonanie o wartości tych produktów
społeczeństwa. Zadania na polu sadownictwa były znacznie poważniejsze, gdyż
uprawiano bardzo niewiele wartościowych odmian drzew owocowych. Również nie
istniało właściwie ogrodnictwo ozdobne, brak było wykwalifikowa- nych ogrodników
i dobrej jakości nasion.
Pomimo tego, że w pierwszym okresie istnienia do Towarzystwa wstępowali głównie
amatorzy i społecznicy, a niewielu ogrodników, już po paru latach grono członków
zbliżyło się do 100 osób |
